Αρχικά, ο ασθενής χρειάζεται να ξεκουράζεται και να αποφεύγει τυχόν επικίνδυνες καθημερινές συνήθειες, για τις οποίες είναι τεκμηριωμένο ότι επιβαρύνουν τη δισκοπάθεια. Σε αρκετές περιπτώσεις, ο ασθενής χρειάζεται να λάβει ορισμένα αντιφλεγμονώδη φάρμακα. Επίσης, ίσως χρειαστεί να προβεί σε θεραπεία με ζεστά επιθέματα, ειδικές κρέμες και, φυσικά, φυσικοθεραπείες.
Τέλος, υπάρχουν ορισμένες μορφές άσκησης, οι οποίες συμβάλλουν σημαντικά στο να διατηρεί ο ασθενής τη σωστή στάση του σώματος.
Φυσικά, ο ασθενής είναι απαραίτητο να κατανοεί ότι η δισκοπάθεια είναι μια κατάσταση, κατά την οποία χρειάζεται να έχει υπομονή και να φροντίζει τον εαυτό του. Γενικά, είναι πολύ ενθαρρυντικά τα ποσοστά των ασθενών, οι οποίοι θεραπεύονται μετά από συντηρητική αγωγή και ξεκούραση. Στις περιπτώσεις που τα συμπτώματα επανεμφανιστούν μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα, τότε πλέον ο ασθενής αντιμετωπίζει χρόνια δισκοπάθεια. Οι ασθενείς με χρόνια δισκοπάθεια αντιμετωπίζουν και συχνές υποτροπές.
Επιπλέον, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι η χειρουργική επέμβαση συνίσταται στις περιπτώσεις που ο πόνος “ακτινοβολεί” στα άνω άκρα ή στα κάτω άκρα. Συνδυαστικά, ο ασθενής συνήθως παρουσιάζει και μειωμένη αδυναμία στην κίνηση. Στόχος είναι να γίνει αφαίρεση της κήλης που ενδεχομένως υπάρχει και πιέζει το νεύρο. Εάν δεν εφαρμοστεί χειρουργική αντιμετώπιση, τότε είναι πιθανό να επέλθει μόνιμη παράλυση.
Η μικροδισκεκτομή είναι μια αρκετά συνηθισμένη επιλογή. Ωστόσο, κάθε περίπτωση είναι διαφορετική και η κατάλληλη θεραπεία της δισκοπάθειας χρειάζεται να βασίζεται πάντα σε προσεκτική ιατρική εκτίμηση.