Θλάση Μυών

Ο τραυματισμός ή η κάκωση των μυών, συχνότερα των κάτω άκρων

Καλέστε Σήμερα

Θλάση Μυών

Η θλάση μυών είναι ο τραυματισμός ή η κάκωση των μυών. Γενικά οι συχνότερες θλάσεις είναι οι θλάσεις μυών των κάτω άκρων.

Τέτοιες ενδέχεται να είναι η θλάση των μηριαίων μυών, καθώς και η θλάση της γαστροκνημίας, δηλαδή της γάμπας. Επίσης, δεν υπάρχει κάποια διαφοροποίηση σχετικά με τα φύλα και τις ηλικίες.

Επιπρόσθετα, υπάρχουν τρεις κατηγορίες στις οποίες χωρίζονται οι θλάσεις και είναι οι εξής:

Physioathens

Δώστε λύση στο πρόβλημα σας Άμεσα & Ανώδυνα

Στο Σύγχρονο Κέντρο Φυσικοθεραπείας Physioathens, το άρτια εκπαιδευμένο και εξειδικευμένο προσωπικό μας εξετάζει λεπτομερώς κάθε ασθενή και, αναλόγως με την πάθηση του, προτείνει και τους καταλληλότερους τρόπους αντιμετώπισης.

Δείτε Περισσότερα

Θλάσεις πρώτου βαθμού: Υπάρχει μικρή ρήξη των μυϊκών στοιχείων.
Θλάσεις δευτέρου βαθμού: Υπάρχει μερική ρήξη των μυϊκών στοιχείων, αλλά διατήρηση της συνέχειας του μυός.
Θλάσεις τρίτου βαθμού: Υπάρχει πλήρης διατομή του μυός, δηλαδή ο μυς κόβεται.

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑΣ

Διάρκεια Συνεδρίας: 1 ώρα

Είναι επώδυνη; Όχι – όλες οι τεχνικές είναι ήπιες και εξατομικευμένες ανάλογα με τη φάση της αποκατάστασης

Τι να φορέσω; Άνετα ρούχα, ιδανικά σορτς/φόρμα που να αποκαλύπτει τον τραυματισμένο μυ

Τι περιλαμβάνει το πρωτόκολλο;

Αξιολόγηση Σοβαρότητας Θλάσης

Πρώτη φάση (οξύ στάδιο):

- Διαμαγνητική Αντλία για αποσυμφόρηση και επιτάχυνση της επούλωσης
- Ήπιο ρεύμα TENS για ανακούφιση του πόνου
- Τοπική εφαρμογή TECAR (μόνο σε φάση χωρίς έντονο αιμάτωμα) για βελτίωση μικροκυκλοφορίας
- Καθοδήγηση σε τροποποιημένη δραστηριότητα & προστασία περιοχής

Δεύτερη φάση (επούλωση):

- Manual therapy και ήπιες τεχνικές μαλακών μορίων για αποφυγή συμφύσεων
- Ήπια διατάσεις με σταδιακή επιμήκυνση του τραυματισμένου μυ
- Ήπια ενεργοποίηση & ασκήσεις κινητοποίησης χωρίς φόρτιση

Τρίτη φάση (ενδυνάμωση & επανένταξη):

Προοδευτική ενδυνάμωση με ελαστικούς ιμάντες και σωματικό βάρος
Πλειομετρικές ασκήσεις & προσομοίωση αγωνιστικών κινήσεων
Εκπαίδευση στην πρόληψη υποτροπής (π.χ. προθέρμανση, διατάσεις, τεχνική

Ποια είναι τα αίτια που προκαλούν Θλάση Μυών;

Γενικά, υπάρχουν δύο τρόποι που μπορεί να τραυματιστούν οι μύες. Ο ένας είναι το απευθείας χτύπημα και ο δεύτερος είναι εξαιτίας της υπερβολικής διατατικής φόρτισής τους. Ως αποτέλεσμα, προκαλείται ρήξη μυϊκών ινών, η οποία είναι πιθανό να φτάσει μέχρι και σε πλήρη διατομή του μυός. Επιπρόσθετα, δημιουργείται αιμάτωμα.

Το συνηθέστερο αίτιο μιας θλάσης είναι ο τοπικός τραυματισμός στην περιοχή των μυών, καθώς και στη μυοτενόντιο περιοχή κοντά στις αρθρώσεις. Επιπλέον, οι αθλητές παρουσιάζουν θλάσεις συχνότερα. Ακόμα, τα άτομα τα οποία είχαν υποστεί στο παρελθόν θλάσεις, έχουν αυξημένες πιθανότητες να υποστούν ξανά θλάση στο ίδιο σημείο.

Ποιοι παράγοντες αυξάνουν τις πιθανότητες για τη δημιουργία Μυϊκής Θλάσης;

Φυσικά, υπάρχουν μια σειρά από παράγοντες που αυξάνουν τις πιθανότητες για τη δημιουργία μυϊκής θλάσης. Αυτοί είναι:

Κακώς προετοιμασμένος μυς, εξαιτίας κακής εκγύμνασης ή ελλιπούς προθέρμανσης.
Αδύναμος μυς, εξαιτίας παλαιότερου τραυματισμού και πλημμελούς αποκατάστασης.
Ο μυς να έχει αναπτύξει ουλώδη ανελαστικό ιστό στο σημείο προηγούμενης θλάσεως.
Ο μυς να έχει υπερφορτωθεί και έχει φτάσει σε μεγάλο βαθμό κόπωσης.
Σφικτοί μύες ή μύες εκτεθειμένοι σε ψύχος, γενικά τραυματίζονται ευκολότερα.

Ωστόσο, το να προφυλάσσονται οι μύες κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων και το να ενισχύονται με ελαστικούς επιδέσμους οι περιοχές που έχουν ιστορικό θλάσεων, είναι τακτικές που γενικά μειώνουν τις πιθανότητες του τραυματισμού των μυών. Επομένως, με αυτόν τον τρόπο μειώνονται και οι πιθανότητες για θλάση μυών.

Ποια είναι τα συμπτώματα που παρουσιάζονται στη Θλάση Μυών;

Όπως είναι επόμενο, το πόσο σοβαρός είναι ο τραυματισμός καθορίζει και τα συμπτώματα. Όταν υπάρχει θλάση μυών, η ρήξη των μυών είναι πιθανό να συνοδεύεται από διαρροή αίματος. Το αίμα συσσωρεύεται στους ιστούς και προκαλεί αιμάτωμα. Ανάλογα με το πόσο σοβαρή είναι η κάκωση, είναι ανάλογες και οι διαστάσεις του αιματώματος.

Φυσικά, το βασικότερο σύμπτωμα είναι ο πόνος κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης. Ο πόνος αυτός επιδεινώνεται όσο ο ασθενής προσπαθεί να κινήσει τον τραυματισμένο μυ. Επιπρόσθετα, ο πόνος συνοδεύεται από λειτουργική ανικανότητα. Ως αποτέλεσμα, καθίσταται αδύνατη η χρήση του προσβεβλημένου μυ.

Γενικά, οι θλάσεις μυών εκδηλώνονται περισσότερο στην περιοχή που ο μυς συνδέεται με τον τένοντα και λιγότερο στην κύρια μάζα του μυός. Στις συγκεκριμένες καταστάσεις, τα βασικότερα συμπτώματα είναι τα εξής:

Άμεσος πόνος.
Τοπική ευαισθησία στην περιοχή.
Ανάπτυξη οιδήματος, δηλαδή πρηξίματος.
Περιορισμός της κίνησης στις κοντινές αρθρώσεις.

Συχνά, είναι πιθανό να παρατηρηθεί άμεσα μελάνιασμα (εκχύμωση) στην περιοχή που παρουσιάζεται η θλάση. Αυτό είναι το αιμάτωμα.

2900

Αποκαταστάσεις Ασθενών

100

Ικανοποίηση Ασθενών

600 τ.μ Σύχρονος Χώρος

PHYSIOATHENS

Γιατί να μας επιλέξετε;

Στο κέντρο μας, ο σύγχρονος εξοπλισμός & η τεχνολογία συνδυάζονται με την προσωπική προσέγγιση επαγγελματιών, για να εξασφαλίσουν την αποτελεσματικότερη θεραπεία σας.

Πώς πραγματοποιείται η διάγνωση της Θλάσης Μυών;

Το βασικοτερο διαγνωστικό μέσο στις μυϊκές θλάσεις είναι η κλινική εξέταση. Το υπερηχογράφημα και η μαγνητική τομογραφία συμπληρώνουν την εικόνα της κλινικής εξέτασης, συμβάλλοντας κυρίως στον καθορισμό του μεγέθους του τραυματισμού.

Ποιες είναι οι πιθανές επιπλοκές;

Συνήθως, παρουσιάζονται επιπλοκές μετά από θλάση μυών στις περιπτώσεις που είναι ανεπαρκής ή και ελλιπής η θεραπεία. Οι πιθανές επιπλοκές αφορούν τα εξής:

Τον αυξανόμενο σχηματισμό ουλώδους ιστού στη περιοχή της θλάσης.
Τη δημιουργία εγκυστωμένου αιματώματος.
Τη δημιουργία οστικού ιστού, κάτι που σε πολλές περιπτώσεις οδηγεί στην περιορισμένη λειτουργικότητα του μυός και της άρθρωσης στην οποία επενεργεί.

Συνήθως, η μέθοδος θεραπείας που επιλέγεται σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η χειρουργική αντιμετώπιση.

Ποια είναι η αντιμετώπιση για τις Θλάσεις Μυών;

Η πρώτη προσέγγιση για την αντιμετώπιση της θλάσης μυών είναι η συντηρητική αγωγή, η οποία αποτελείται από:

Περίδεση του μυός (άνω ή κάτω άκρο) με ελαστικό επίδεσμο.
Χρήση ναρθήκων ανάπαυσης.
Χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Τοποθέτηση πάγου τις δυο πρώτες ημέρες.
Φυσικοθεραπεία για αποκατάσταση, εφόσον είναι απαραίτητο.

Ωστόσο, οι θλάσεις δευτέρου και τρίτου βαθμού, ανάλογα με το αν υπάρχουν και άλλες πιθανές βλάβες και πάντα σύμφωνα με την εκτίμηση του γιατρού, συνήθως χειρουργούνται.

Αμέσως μετά τη θλάση του πρώτου και δευτέρου βαθμού, είναι απαραίτητο να γίνει ακινητοποίηση του σκέλους σε αντίρροπη θέση. Συγχρόνως, χρειάζεται να γίνει περίδεση και εφαρμογή ψυχρού επιθέματος ή πάγου για περίπου 20 με 25 λεπτά. Η εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων χρειάζεται να είναι αρκετά συχνή τις πρώτες δύο ημέρες, προκειμένου να μειωθεί ο πόνος και το αιμάτωμα και, επίσης, να μειωθεί όσο είναι δυνατόν η έκταση του οιδήματος.

Τα πρώτα 24ωρα, ο φυσικοθεραπευτής επιδιώκει να μειώσει τον πόνο και το οίδημα, κάνοντας χρήση TECAR, ρευμάτων TENS, διασταυρούμενων ρευμάτων και κρυοθεραπείας. Μόλις τα πρώτα 24ωρα περάσουν, στόχος του φυσικοθεραπευτή είναι να αυξήσει την κυκλοφορία του αίματος στο σημεία βλάβης, χρησιμοποιώντας TECAR, υπέρηχο, θερμά επιθέματα, διαθερμίες και laser. Σκοπός του φυσικοθεραπευτή είναι να επιτύχει τον μέγιστο βαθμό παροχής θρεπτικών στοιχείων, ώστε να επουλωθεί η βλάβη.

Στη συνέχεια, είναι απαραίτητο να ακολουθηθεί ένα πρόγραμμα διατατικών ασκήσεων στο τραυματισμένο μυ. Ακολούθως, η αποκατάσταση του ασθενούς συνεχίζει με τις ισοτονικές ασκήσεις, προκειμένου να γίνει επιπλέον ενδυνάμωση.

Τέλος, γίνονται εξειδικευμένες ασκήσεις ιδιοδεκτικότητας και νευρομυϊκής συναρμογής, δηλαδή ασκήσεις επανεκπαίδευσης του μυός, ώστε ο ασθενής να επιστρέψει με ασφάλεια στην καθημερινή του δραστηριότητα.